Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Wishes for Happy New Year 2008 - Ευχές για Ευτυχισμένο το Νέο Έτος 2008

2008 χρώματα, 2008 χιλιάδες κόκκοι γύρης, 2008 εκατομμύρια ευχές για υγεία, ευτυχία, συγχώρεση, ελεημοσύνη, αλλά και καλή τύχη, να φέρει το Νέο Έτος 2008 για εσάς και τις οικογένειες σας. -
2008 colours, 2008 thousands grains of pollen, 2008 millions wishes for health, happiness, forgiveness, alms, but also good luck, it brings New Year 2008 for you and your families.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

Preparation - Προετοιμασίες

Η γυναίκα μου Κατερίνα, σε δυο φωτογραφίες από την προετοιμασία του σπιτιού να δεχτεί η οικογένεια την γέννηση του Χριστού αλλά και την Νέα Χρονιά 2008. -
My wife Katerina, in two photographs from the preparation of house accepts the family the birth of Christ but also the New Year 2008.
Στην προετοιμασία του τραπεζιού για την παράθεση του Χριστουγεννιάτικου δείπνου.-
In the preparation of table for the apposition of Christmas dinner.
Πριν από την 1 Δεκεμβρίου, κατά την διάρκεια που στολίζει το Χριστουγεννιάτικο δένδρο. -
Before 1 December, at the duration that adornment the Christmas tree.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Χριστός γεννήθηκε – ΓΙΟΡΤΑΣΕΤΕ - Christ was given birth - YOU CELEBRATE

Santa Clauss is coming to town - Ο Αγιος Βασίλης έρχεται στην πόλη
Η μικρή πόλη Σκυδρα - που βρισκόμουν σήμερα - γέμισε από τις χαρούμενες φωνές των παιδιών που βγήκαν στους δρόμους και έλεγαν τα παραδοσιακά ΄καλαντα΄, σε σπίτια, μαγαζιά, αλλά και στον δρόμο, κρατώντας και χτυπώντας τα τρίγωνα.Οι μνήμες μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω …. -
The small city Skydra - where I was found today - filled from the cheerful voices of children that came out in the streets and said traditional ' kalanta ', in houses, shops, but also in the street, keeping and striking the triangles. The memories to us turn a lot of years behind....

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007

Γλυκά κουταλιού - Sweets of spoon

Τα ΄΄ γλυκά κουταλιού ΄΄ από παλαιά, είναι τα Ελληνικά παραδοσιακά γλυκά.
Οι Ελληνίδες με αγάπη, δημιουργούσαν γλυκά από τα φρούτα των δένδρων που υπήρχαν στις αυλές των σπιτιών τους. Κάθε εποχής έχει και τα δικά της φρούτα, έτσι πάντα οι Ελληνίδες δημιουργούσαν τέτοια γλυκά. Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, κάθε σπίτι αυτές τις ημέρες, παρουσιάζει μετά το φαγητό, ή σε επισκέπτες του τα πολύ νόστιμα ΄΄ γλυκά κουταλιού ΄΄. Χωρίς τα γνωστά Ε και άλλα χημικά συστατικά, πάντα με φυσικά υλικά, προσφέρονται μαζί με κηρήθρες μελιού μετά το τέλος του γεύματος της 1ης Ιανουαρίου, για να είναι γλυκό, με υγεία και παραγωγικό το Νέο Έτος.
Η γυναίκα μου Κατερίνα, δημιούργησε δυο ειδών γλυκών τα οποία σας παρουσιάζω. -
The '' sweets of spoon '' from old, are the Greek traditional sweets. Greeks with love, created gently from the fruits of trees that existed in the courtyards of their houses. Each season it has also her own fruits, thus always the Greeks they created such sweets. This is continued up to today, each house these days, presents afterwards the food, or in his visitors the very tasty '' sweets of spoon ''. Without the known E and other chemical components, with natural materials, they are always offered with combs of honey afterwards the end of dinner of 1 January, in order to is sweet, with health and productive the New Year. My wife created two types gently which to you I present.
Το κολοκύθι γίνεται πολύ καλό γλυκό κουταλιού, και η κάθε γειτονιά, το κάνει με το δικό της σχέδιο, στρόγγυλο, τετράγωνο, μικρούς κύβους, ρόμβος και άλλα σχέδια. -
The courgette becomes very good sweet of spoon, and the each neighborhood, him makes with her own drawing, round, square, small cubes, rhomb and other drawings.

Το μικρό κρυστάλλινο πιατάκι, πάντα συνοδεύεται από ένα θαυμάσιο και με άριστη γεύση, γλυκό του κουταλιού, αυτό είναι το γλυκό κολοκύθι σε σχήμα έλικα.

The small krystal saucer, is always accompanied by marvellous and with most excellent flavour, sweet of spoon, this is the sweet courgette in form of helix.

Το δεύτερο γλυκό κουταλιού είναι της εποχής αυτής, γλυκό πορτοκάλι, με άριστη γεύση που διατηρείται στον ουρανίσκο αρκετή ώρα. -

The second sweet of spoon of is this season, sweet orange, with most excellent flavour that maintains in the palate enough hour.

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Τα γλυκά - The sweets

Τα γλυκά σε κάθε σπίτι, αυτές τις ημέρες, παραδοσιακά, και με αγάπη φτιαγμένα, για κάθε μέλος της οικογένειας, αλλά και για τους επισκέπτες, συγγενείς, φίλους, και γείτονες.Έτσι και σπίτι μας, η γλυκειά μου γυναίκα Κατερίνα, με την καρδιά της και δημιούργησε τα παρακάτω όπως παρουσιάζονται στο post: -
The sweets in each house, these days, traditionally, and with love made, for each member of family, but also for the visitors, relatives, friends, and neighbours. Thus and our house, my sweet wife Katerina, withe her heart and created below as they are presented in post: Μελομακaρονα, μια γλυκιά γεύση, που θυμίζει πάντα Χριστούγεννα. -
Melomakarona, a sweet flavour, that reminds always Christmas.

Ξερά γλυκά αμυγδαλωτά, η αγάπη των παιδιών, θέλουν γερά δόντια. -

Dry sweet marzipans, the love of children, want robust teeth.

Οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες, στην πρώτη γραμμή επίσης. -

Traditional sugar buns, in the first line also.
Ποτά, κατάλληλα για την περίσταση, για κυρίες, και για κυρίους. -
Drinks, suitable for the circumstance, for ladies, and for gentlemen.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Memories - Μνήμες

Αυτό είναι το δώρο του γιου μου Θεοδόση, ηλικίας 28 ετών, για το γραφείο μου.
΄΄ Πάντα η καρδιά μου θα κτυπά δυνατότερα, κάθε φορά που θα ακούω το ΗΟ-ΗΟ-ΗΟ, γιατί θα θυμάμαι τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες που μου έλεγες όταν ήμουν μικρός, καθισμένοι μπροστά στο αναμμένο τζάκι ΄΄. Μπαμπά....Καλά Χριστούγεννα. Θεοδόσης
This is the gift of my son Theodosius, age of 28 years old, for my office.
'' My heart will always strike harder, each time where I will hear the HO-HO-HO, because I will remember the Christmas histories that to me it said when I was small, seated front in turned on fireplace ''. . Dad... Merry Christmas. TEO

Το δώρο για την μητέρα του.
΄΄ Πάγωσαν τα δάκτυλα μου μαμά, σου έλεγα κάθε φορά που παίζαμε με το χιόνι, και εσύ, έπαιρνες τα μικρά μου χέρια στα χέρια σου και με την ανάσα σου τα έκανες ζεστά. Έκανες ζεστά τα χέρια μου αλλά γέμιζες με ζέστη και την ψυχή μου.΄΄ Μαμά… Καλά Χριστούγεννα. Θεοδόδης
The gift for his mother.
' ' Mom, they froze my fingers, to you I said each time ' where we played with the snow, and you, it took my small hands in your hands and with your breath him it made hotly. You hotly made my hands but filled with heat and my soul.' ' Mom... Merry Christmas. TEO

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

Tο φως της αλήθειας - The light of truth

Η φλόγα καίει, μπροστά στο εικόνισμα του Χριστού, σε κάθε ματιά, θερμαίνει την ψυχή μας και περιμένουμε η γέννηση Του να λάμψει το φως της αλήθειας και της αγάπης, στις καρδιές όλων των ανθρώπων του κόσμου.-
The flame burns, front in the icon of Christ, in each glance, heats our soul and we wait for His birth shines the light of truth and love, in the hearts of all persons on the world.

Αυτό είναι το δένδρο που μου χάρισε για το γραφείο μου, η επί τριάντα έτη αγαπημένη σύζυγός μου Κατερίνα, το στόλισε με ευχές για υγεία και αγάπη. -
This is the tree that I gave for my office, on thirty years my beloved spouse Katerina, him embellished with wishes for health and love.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Προετοιμασία - makeready

Αρχίζει πλέον και παίρνει Χριστουγεννιάτικη εικόνα το σπίτι, τα δωμάτια στολίζονται και γίνονται έτοιμα για την γιορτή.
Ακόμη και τα προγράμματα στην tv, αλλά και οι διαφημίσεις είναι στο πνεύμα της εποχής, όπως φαίνεται στην οθόνη της τηλεόρασης. -
Took final form and Christmas picture the house, all the rooms is embellished and becomes ready for the feast. Even the programs in tv, but also you will advertise it is in the spirit of season, as it appears in the screen of television.

Το μικρό τραπέζι στολίστηκε στα χρυσά, κηροπήγια με χρώματα και σχήματα Χριστουγεννιάτικα, φώτισαν μια γωνία του σαλονιού μας. -

The small table was embellished in golden, candlesticks with colours and forms Christmas, lighted up a corner of our lounge.
Το μικρό Christmas tree, δεν ήταν δυνατόν να λείπει από κάποιο τραπέζι ή μικρή γωνιά. –
The small Christmas tree, it was not possible to be absent from some table or small corner.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Κομπολόγια
Στην άκρως γιορταστική ατμόσφαιρα του σπιτιού θα ήταν αμαρτία αν δεν υπήρχε και η ανάλογη θέση για τα κομπολόγια του σπιτιού.
Μάλιστα σε περίοπτη θέση στο τραπεζάκι του σαλονιού αλλά και στην ΄΄κομπολογιάστρα΄΄ έτσι την βαφτίσαμε την θέση τους μέσα στο βάζο που τα βάλαμε.
Κρέμονται με περίσσια χάρη και είναι έτοιμα για άμεση χρήση. -
Chaplets
In extremely festive atmosphere of house it would be sin if did not exist also the proportional place for the chaplets (kompologi) of house.
Of course in good place in the table of lounge but also in the '' kompologjastra '' thus we baptized their place in the vase that him we put.
Ageing provocatively with charm and they are ready for direct use.
Πολύ ωραίο λευκό λουλούδι με χρυσή γιρλάντα, και χρυσή Χριστουγεννιάτικη μπάλα, στολίζουν έναν από τους τρεις μεγάλους καθρέπτες του σπιτιού. Ακόμη δυο εβδομάδες για την πιο ωραία γιορτή του κόσμου. Τα Χριστούγεννα, ημέρα γέννησης του Ιησού Χριστού. -
Very beautiful white flower with golden festoon, and golden Christmas ball, they embelish one from the three big mirrors house. Still two weeks for the most beautiful feast of world. The Christmas, his day of birth Jesus Christ.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Καλά Χριστούγεννα - Merry Christmas

Μπήκαμε πλέον στην τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα και αρχίσαμε εδώ και μερικές ημέρες τον απαραίτητο στολισμό του σπιτιού μας.
Το δένδρο στολίσθηκε όπως φαίνεται στην φωτογραφία. -
We henceforth entered in the final straight line for the Christmas and began for certain days the essential decoration of our house. The Christmas tree was embelished as it appears in the photograph.














Υπάρχει λοιπόν το ανάλογο ντεκόρ, για να υποδεχτούμε την Γέννηση του Χριστού, αλλά και την Καινούργια Χρονιά.
Στους τοίχους στα τζάμια, στις κουρτίνες, στα τραπεζάκια, στο γραφείο, παντού στολίδια, που φέρνουν χαρά στα μάτια των μικρών παιδιών αλλά και μεγάλων. -
We created proportional atmosphere, in order to we receive the Birth of Christ, but also the New Year. In the walls in the panes, in the curtains, in the tables, in the office, everywhere decoration, that brings joy in the eyes of small children, but also big.
Τα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν, το ψεύτικο χρυσάφι και ασήμι και οι γιρλάντες και αυτά έχουν το μερίδιο τους στην γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών. -
Lights that blink, the false gold and silver and the festoons, they have their share in the world feast of days.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Rosa - Τριανταφυλλιά

Η γλώσσα των τριαντάφυλλων είναι πολύ μεγάλη, και κάθε τόσο αυξάνεται, ανάλογα και με τις επιθυμίες, την φαντασία των ανθρώπων και των….ανθοπωλών.
Πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις, το έχουν σαν σήμα τους. Ανθοδέσμες με τριαντάφυλλα, τύπου βικτοριανό, νεοκλασικό, ρομαντικό, μοντέρνο και πολλά ακόμη, αλλά και ροδοπέταλα σε πίστες χορού τέλεσης γαμήλιας εκδήλωσης είναι κάτι σύνηθες σήμερα, μέχρι και ροδοπέταλα στην μπανιέρα των ζευγαριών κατά την διάρκεια του μήνα του μέλιτος, είναι εκδηλώσεις τρυφερότητας, ρομαντισμού και ευαισθησίας.
Ακόμη-ακόμη από κάποια τριαντάφυλλα που είναι αρωματικά, πέταλα τους μπαίνουν σε διάφορα φαγητά και σαλάτες.
Σημαντικό για το άρωμα των τριαντάφυλλων είναι να γνωρίζει κανείς πως, τα τριαντάφυλλα έχουν πολλές διαφορετικές μυρουδιές και αρώματα, με κορυφαίο όλων το Δαμασκηνό ρόδο, που έχει αρώματα υάκινθου, σμύρνας, τσαγιού, και μήλου.
Το κάθε τριαντάφυλλο μπορούμε να το μυρίσουμε μόνον για 4 – 5 δευτερόλεπτα και η μυρουδιά του θα μείνει για πάντα στην μνήμη μας. Τα τριαντάφυλλα μυρίζουν πιο ωραία τις πρωινές ώρες και με θερμοκρασία περιβάλλοντος που ευρίσκονται ανάμεσα στους 18 και 22 βαθμούς Κελσίου, κατόπιν τα αιθέρια έλαια τους σιγά-σιγά εξατμίζονται.
Αν θέλουμε να έχουμε πραγματική εντύπωση του αρώματος πολλών διαφορετικών τριανταφυλλιών, θα μπορούσαμε να μυρίσουμε κόκκους καφέ ανάμεσα σε κάθε όσφρηση.
Η γύρη που δίνει η τριανταφυλλιά είναι πολύ θρεπτική για την δύσκολη εποχή του φθινοπώρου, και αυτό το εκμεταλλεύονται οι μέλισσες με συνεχείς επισκέψεις στα άνθη της με ηλιοφάνεια και όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος ξεπερνά τους 14 βαθμούς Κελσίου.
Ακόμη και το νέκταρ που δίνει είναι με καλές ποσότητες και ικανοποιητικά ζάχαρα.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Eriobotrya japonica - Μουσμουλιά

Την συναντάμε σε μεγάλες εκτάσεις στην Κίνα και στη νότια Ιαπωνία όπου είναι και η πατρίδα της.
Είναι ένα χειμωνιάτικο δένδρο, ανθίζει από τον Νοέμβριο και κρατά τα άνθη της μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου, κάποιες χρονιές όταν βοηθά ο καιρός, υπάρχουν άνθη ακόμη και στα μέσα του Γενάρη.Είναι αειθαλές δένδρο και σε περιοχές που πέφτει χιόνι καλό είναι να δένουμε τα κλαδιά του διότι σχίζονται εύκολα. Ο μεγάλος παγετός είναι εχθρός της μουσμουλιάς, κάτω από -7 βαθμούς Κελσίου αρχίζουν και παγώνουν τα νεαρά βλαστάρια και μέρος του φυλλώματός της.
Αγαπά το φως και όταν την φυτεύουμε σε προσήλιες και απάνεμες θέσεις αναπτύσσετε γρήγορα, δημιουργεί καλή κόμη, δημιουργεί πολλά άνθη, και καρπούς, αντίθετα σε σκιερά μέρη δεν αναπτύσσεται εύκολα σαν φυτό αλλά και η καρποφορία της είναι φτωχή.
Φτάνει τα 6 μέτρα ύψος και αυτό που την χαρακτηρίζει είναι το πλούσιο καταπράσινο φύλλωμά της. Τα φύλλα της στο επάνω μέρος είναι σκούρο πράσινο και το κάτω μέρος πιο ανοιχτόχρωμο πράσινο.Τα κρεμ λουλούδια της μουσμουλιάς δημιουργούν όμορφες ταξιανθίες με πολύ ωραία μυρουδιά.Τα φρούτα της μουσμουλιάς καταναλώνονται σε όλες τις μορφές, φρέσκα, ξερά, κομπόστα, μαρμελάδα και σε κέικ.
Η φύτευση της γίνεται με καρπούς αλλά είναι αργή και χρονοβόρα, πολύ καλύτερη και γρήγορη ανάπτυξη έχει αν την εμβολιάσουμε σε κυδωνιά.Υπάρχουν πάνω από 1000 διαφορετικά είδη μουσμουλιά στον κόσμο.
Τα μούσμουλα είναι πολύ θρεπτικά και περιέχουν υδατάνθρακες, βιταμίνη Α, κάλιο, σίδηρο, φώσφορο, ασβέστιο, β-καροτίνη, Υ- καροτίνη, λουτεϊνη, νεοξανθίνη, και άλλα χρήσιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό συστατικά. Η φλούδα του είναι 5 φορές πλουσιότερη από την σάρκα του βερίκοκου.Είναι εντομόφυλλο φυτό, και το επισκέπτονται μόνον οι μέλισσες, ακόμη και με θερμοκρασίες λίγο πιο πάνω από τους 11βαθμούς, πάντα όμως με την παρουσία του ήλιου. Η γύρη της μουσμουλιά είναι πολύ θρεπτική και με μεγάλη μελισσοκομική αξία την εποχή που υπάρχει. Το νέκταρ σε μεγάλη ποσότητα σε κάθε ταξιανθία, αλλά με χαμηλά ζάχαρα, όμως οι προστόμαχοι των συλλεκτριών γεμίζουν αμέσως και αυτό είναι καλό για τα μελίσσια μας την δύσκολη αυτή μελισσοκομική εποχή.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

Rosmarinus officinalis - Δενδρολίβανο

Το δενδρολίβανο είναι ένα μελισσοκομικό φυτό που κάνει ξυλώδη κορμό, με ευωδιαστά αειθαλή φύλλα. Είναι αυτοφυές σε όλες τις μεσογειακές χώρες.
Ανήκει στην πολυπληθή οικογένεια Lamiaceae, όπου ανήκουν οι μέντες και άλλα αρωματικά φυτά.
Το ύψος του δενδρολίβανου φτάνει εύκολα το 1,5 μέτρο, τα φύλλα του δεν πέφτουν κατά την χειμερινή περίοδο, αφού είναι το μοναδικό χειμερινό φυτό με την μεγαλύτερη ανθοφορία, που αρχίζει τον Οκτώβριο, ενίοτε και μέσα Σεπτεμβρίου, και διαρκεί μέχρι και τον Απρίλιο.
Δίνει νέκταρ σε καλές ποσότητες αλλά και η ποιότητα του είναι καλή αφού το μέλι που δίνει είναι εύγευστο ανοικτόχρωμο αλλά κρυσταλλώνει γρήγορα.
Μεγαλύτερης σπουδαιότητας και περισσότερο αναγκαία είναι η γύρη την δύσκολη χειμερινή περίοδο, διότι δεν υπάρχουν πολλά ανθισμένα φυτά που θα βοηθήσουν τα μελίσσια να πάρουν γύρη(φυτική πρωτεΐνη), για να αυξήσουν τους γόνους τους. Έτσι τα ανθισμένα δενδρολίβανα είναι σωτήρια λύση.
Τα φύλλα τους έχουν μήκος από 2 έως 4 εκατοστά πράσινα στο πάνω μέρος και ελαφρώς χνουδωτά στο κάτω.
Το δενδρολίβανο είναι πολύ ανθεκτικό φυτό τόσο στο πολύ κρύο και στις παγωνιές όσο και στην καλοκαιρινή ξηρασία. Αυτό το οφείλει στο πολύ καλό ριζικό του σύστημα που διαθέτει αφού κάνει άριστη εκμετάλλευση της υγρασίας, και τις ζέστης κάτω από το φύλλωμα του.
Τα άνθη του είναι μπλε, αλλά υπάρχουν και ποικιλίες με διαφορετικά χρώματα, όπως λευκό, ροζ, πορφυρό και ρόδινο.
Το όνομα του σημαίνει στα Λατινικά ΄΄ δροσιά της θάλασσας΄΄.
Τα φρέσκα αλλά και τα ξερά φύλλα του μπαίνουν συχνά στις σαλάτες και σάλτσες, και στην παραδοσιακή Μεσογειακή κουζίνα, συνοδεύουν ως επί το πλείστον τα κρέατα και τα ψαρικά, επίσης πίνεται ευχάριστα σαν τσάι, και χρησιμοποιείται και σαν άρωμα.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Cuscuta europaea

Το όνομα οροβάγχη δεν λέει απολύτως τίποτε στους γεωργούς, το φυτό είναι γνωστότατο με την λαϊκή ονομασία ΄΄λύκος΄΄, και γνωρίζουν πως είναι μεγάλος μπελάς αυτό το παράσιτο στις καλλιέργειες τους, είτε αυτό είναι τριφύλλι, είτε καλλιέργεια με αρωματικά φυτά και άλλα.
Το παράσιτο αυτό αναπτύσσεται εις βάρος άλλων φυτών, συνηθέστερα προτιμά πόα, όπου και αναπτύσσεται με μεγάλη ευκολία και από αυτά τρέφεται.
Ο τρόπος είναι απλός, μόλις βρεθούν τα κλαδιά του πάνω σε ένα φυτό για να στηριχθεί αγκαλιάζει τον κορμό του φυτού-ξενιστή και το τυλίγει, στην αρχή λίγο μετά σφικτά, τόσο σφικτά που τα σημεία επαφή βγάζουν ρίζες στον κορμό του ξενιστή, από εκεί παίρνει το νερό, και τα θρεπτικά συστατικά του για να αναπτυχθεί. Μόλις εδραιωθεί στο ένα φυτό, απλώνει κλαδιά για το επόμενο και έτσι αναπτύσσεται γρήγορα σε μεγάλη επιφάνεια καταστρέφοντας τις όποιες καλλιέργειες παρασιτεί.
Τα φυτά στα οποία παρασιτεί ο λύκος είναι καταδικασμένα να χαθούν από ασιτία, αφού χάνουν όλα τα θρεπτικά συστατικά τους.
Λόγω έλλειψης χλωροφύλλης, το χρώμα των κλαδιών του και του κορμού του είναι ανοικτό κίτρινο ως πορτοκαλί, μοιάζουν σαν βρασμένα μακαρόνια, γιαυτό και του δώσανε και τις ονομασίες μαλλιά διαβόλου, διαβολότριχες, διαβολομακάρονα και άλλες παρόμοιες.
Τα άνθη της οροβάγχης είναι λευκά προς κρεμ, και βγαίνουν χωρίς μίσχους κατευθείαν από τα κλαδιά σε ταξιανθίες που αναπτύσσει το φυτό. Οι σπόροι που πέφτουν στο χώμα μετά την ωρίμανση, διατηρούν την ικανότητα τους να βλασταίνουν και αφού περάσουν 12 χρόνια. Αυτό και μόνο το κάνει ένα από τα 12 πιο δύσκολα ζιζάνια προς εξόντωση.
Η κοπή και το κάψιμο πριν την άνθηση του, είναι η μοναδική λύση, αν γίνεται κάθε φορά που βλασταίνει.
Το επισκέπτονται οι μέλισσες όλη την ημέρα αν δεν έχει άλλες ανθοφορίες εκεί κοντά και παίρνουν νέκταρ και γύρη σε χρώμα κρεμ μέχρι ανοιχτό κίτρινο.
Το νέκταρ είναι πλούσιο σε ζάχαρα, αφού φτάνει το 28% περίπου. Το μέλι οροβάγχης είναι ανοικτόχρωμο και κρυσταλλώνει γρήγορα.

Ocimum basilicum - Βασιλικός

Η μυρουδιά του βασιλικού πάντα θα μας θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια. Τέλος Οκτωβρίου και επειδή δεν πέσανε παγωνιές ο βασιλικός αντέχει λίγο ακόμη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όλων μας να τα συντηρήσουμε, αυτά τα φυτά που έχουμε φυτεμένα στον κήπο και όχι στις γλάστρες για να τις προστατεύσουμε, τώρα είναι στα τελευταία τους, ΄΄παρακαίρισαν΄΄ πέρασε ο καιρός τους, ξεσταχυάζουν και αρχίζουν να μαραίνονται. Όμως οι μέλισσες έστω και τώρα που έχουν αραιώσει πολύ τα άνθη τους, τα επισκέπτονται και στην κυριολεξία ρουφάνε το νέκταρ. Επίσης κάνουν και κάποια συλλογή γύρης. Τα χωράφια που καλλιεργείται ο βασιλικός προτιμούν οι μελισσοκόμοι που κάνουν βιολογική μελισσοκομία καθόσον ο βασιλικός δεν χρειάζεται ποτέ ράντισμα.
Η καταγωγή του είναι από την Ινδία, όπου το είχαν και το έχουν σαν ιερό φυτό, εικάζεται πως στην Ελλάδα το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος, έτσι πήρε το όνομα του, το φυτό του βασιλιά, το βασιλικό φυτό, ο βασιλικός !
Σε όλα τα κράτη του κόσμου τον χρησιμοποιούν κατά κόρο σαν άρτυμα, σε πολλά φαγητά, σαλάτες, και σάλτσες.
Κατά την αρχαιότητα ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σαν βακτηριοκτόνο.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες βασιλικού και διάφορα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, πλατύφυλλος, λευκός, ροζ, επειδή υπάρχουν πολλά είδη στην χώρα μας ο λαός μας του έδωσε και ονόματα, Αγιορείτικος, Βρυξελών(αυτός με το φύλλο σαν μαρουλιού), ο μικρόφυλλος ο Ελληνικός, και άλλα.
Για να διατηρούμε τον βασιλικό μας πάντα ακμαίο, ζωηρό και φουντωτό τότε πρέπει τακτικά να τον κορφολογούμε με αποτέλεσμα ο βασιλικός να βγάζει νέα βλαστάρια συνέχεια, επίσης θέλει τακτικό πότισμα στην ρίζα, όχι στα φύλλα του.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Aster dumosus - Ουρανός ή αστεράκι

Το μεγαλύτερο μέρος τόσο στην φύση αλλά και στις ΄΄ελεγχόμενες μελισσοκομικές ΄΄΄περιοχές των χωριών και πόλεων έχουν αρχίσει και μαραίνονται, ή παγώνουν, διότι τους λείπει ο ήλιος και η ζέστη. Λίγα είναι πλέον ανθισμένα φυτά που έμειναν στους κήπους και τα παρτέρια στις αυλές και στις γλάστρες.
Τα αυτοφυή στην Ελληνική φύση μηδενικά, εκτός από κάποιες καλλιέργειες σε ορισμένες ζεστές νότιες περιοχές, όπως είναι οι μουσμουλιές, που ανθίζουν από τον Νοέμβριο.
Στις αυλές ακόμη υπάρχουν, το δενδρολίβανο, το αστεράκι ή ουρανός, κάποια είδη τριανταφυλλιάς, οι ντάλιες και λίγα ακόμη μελισσοκομικά φυτά.
Ο ουρανός ή το αστεράκι είναι ένα φυτό που ανθίζει από τον Σεπτέμβριο και διατηρείται ανθισμένο μέχρι και τον Οκτώβριο. Πήρε το όνομα του από τα άνθη του που έχουν το γαλανό χρώμα του ουρανού, και αστέρι είναι το επιστημονικό του όνομα.
Η κατηγορία aster περιλαμβάνει πολύ μεγάλη ποικιλία φυτών, με διάφορους χρωματισμούς λουλουδιών όπως μπλε, ροζ, κόκκινα, άσπρα και άλλες αποχρώσεις.
Τα άνθη του έχουν διάμετρο περίπου δυο εκατοστά, με πολλά λεπτά πέταλα και πολύ πράσινο φύλλωμα. Το ύψος του ξεπερνά το ένα μέτρο, εκτός και αν μέσα Ιουλίου το κλαδέψουμε τότε κρατάμε το φυτό κοντό και δεν κινδυνεύει από το σπάσει ο αέρα.
Είναι φυτό που η ρίζα του εκμεταλλεύεται την υγρασία του εδάφους, αναπτύσσοντας πολύ καλό και μεγάλο ριζικό σύστημα. Αυτό το κάνει να ξεπετά εύκολα παραφυάδες ανά τρία έως πέντε εκατοστά, έτσι εξαπλώνεται πολύ εύκολα αφού συνεχώς ΄΄τρέχει΄΄ προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάθε τρία ή τέσσαρα χρόνια καλό είναι να το διαιρούμε για να κρατάμε μια ισορροπία στον χώρο της αυλής ή των παρτεριών μας.
Τα άνθη του τα επισκέπτονται οι μέλισσες και συλλέγουν γύρη ποιότητος σε καλές ποσότητες αλλά και πολύ νέκταρ. Είναι από τα τελευταία μελισσοκομικά φυτά του έτους.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Chrysanthemum - Χρυσάνθεμο

Το όνομα που εδόθη σε αυτήν οικογένεια φυτών είναι ελληνικό και σημαίνει χρυσό άνθος.
Η οικογένεια αυτή που περιλαμβάνει τα χρυσάνθεμα είναι τεράστια, και ξεπερνά τις 20 χιλιάδες διαφορετικά είδη φυτών.
Είναι ένα από τα σκληρά φθινοπωρινά φυτά, που αντέχει στα κρύα, τις βροχές, και στολίζει κάθε αυλή, μπαλκόνι, και δημιουργεί όμορφες γωνιές σε κήπους και πάρκα.
Από τα τελευταία ωραία διακοσμητικά φυτά πριν τον χειμώνα και έχουν την τιμητική της μέσα στον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο και Νοέμβριο.


Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε την πλήρη εξέλιξη του χρυσάνθεμου από μπουμπούκι σε πλήρες άνθος.
Το βρίσκουμε σε πλειάδα χρωμάτων, λευκό, ροζ, μοβ, βυσσινί, λευκό, κόκκινο, κίτρινο και σε πάρα πολλές αποχρώσεις αυτών.
Το μέγεθος των φυτών φτάνει τα 120 εκατοστά ύψος (Ελληνική ποικιλία Chrysanthemum morifolium), το μέγεθος των ανθών είναι στα πέντε εκατοστά, αλλά σε κάποιες τροπικές ποικιλίες, φτάνει τα 30 εκατοστά.
Για την ανάπτυξη του χρειάζεται ήλιο, ζέστη και υγρασία σε καλό στραγγερό έδαφος.

Πολλά είδη χρυσανθέμων είναι θαυμάσια μελισσοκομικά φυτά, και το φθινόπωρο που είναι πραγματικά δύσκολη εποχή για τις μέλισσες, έρχεται η ανθοφορία τους σαν ΄΄μάνα εξ ουρανού΄΄. Δίνει πολύ νέκταρ σε μεγάλη χρονική διάρκεια, αλλά και γύρη, που οι μέλισσες την συλλέγουν όλη την ημέρα μέχρι αργά το απόγευμα, αρκεί ο ήλιος να βλέπει τα άνθη.
Τα άνθη του πριν ανοίξουν τελείως, μπορούμε να τα συλλέξουμε, να τα ξεράνουμε στην σκιά, και να τα χρησιμοποιήσουμε σαν τσάι. Βοηθά στο να κατεβάσουμε την πίεση, στο κρύωμα, και στον πονόλαιμο. Μπορούμε να το πιούμε το καλοκαίρι δροσερό, όπως επίσης μπορούμε να το δώσουμε σαν αναψυκτικό στα παιδιά άφοβα, αφού δεν περιέχει καθόλου καφεΐνη.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

28 Οκτωβρίου 1940

Δεν ξέρω γιατί αλλά σήμερα νοιώθω έντονα την ανάγκη να γράψω τα παρακάτω που αφορούν μόνον λίγους από ότι αντιλαμβάνομαι στις ημέρες μας………..
Μέσα από την καλή ζεστασιά του σπιτιού μου, χωρίς ιδιαίτερο άγχος για το τι θα γίνει αύριο, με μια πολύ καλή σύνταξη για τα σημερινά Ελληνικά δεδομένα, περιμένοντας να τηγανισθεί ο βακαλάος(τον θέλει η ημέρα βλέπετε), και να δω και την παρέλαση από την TV …..μελαγχόλησα !
28η Οκτωβρίου 2007 σήμερα και οι σκέψεις μου τριγυρνούν σε εκείνες τις ατέλειωτες ώρες της ίδια ημέρας του 1940, όχι ότι τις έζησα, οοοοοχι! έτσι απλά μου ήρθανε οι εικόνες στο μυαλό μου όπως κάθε χρόνο την ίδια ημέρα, από τότε που άκουγα ιστορίες από τον θείο μου που γύρισε από το μέτωπο με κομμένο πόδι, και τις αφηγήσεις του πατέρα μου, και μετά πολλά χρόνια τις συζητήσεις του πεθερού μου με τους συμπολεμιστές του (δυο γείτονες του στην Σκύδρα -Πέλλης) από τα Αλβανικά σύνορα, που σηκώνανε τις φανέλες τους και μου έδειχναν τα σημάδια από τραύματα και θραύσματα βομβών που είχαν στα κορμιά τους.
Και για να μην παρεξηγηθώ δεν θέλω ποτέ να ξαναγυρίσουν εκείνες οι ημέρες, και οι μετέπειτα χρονιές, όχι αληθινά δεν θέλω, αλλά δεν θέλω επίσης να ξεχάσουμε μονομιάς τις θυσίες εκείνων των αδελφών, των συζύγων, των φίλων, των γειτόνων, των αληθινών παλικαριών που δώσανε την ζωή τους ή κάποιο μέλος του σώματός τους, φωνάζοντας για όσους δεν το γνωρίζουν, από χίλιες φορές η ψυχή τους ΄΄δεν θα περάσουν΄΄, ΄΄δεν θα περάσουν΄΄ , ΄΄δεν θα περάσουν΄΄….
Η μόνη τιμή που τους κάνουμε, και η ποιο ταπεινή είναι η περιφορά της σημαίας και μια παρέλαση με περίσσια υπερηφάνεια σαν ένδειξη τρανής ευγνωμοσύνης για την γενναιότητα τους, κάτι που δύσκολα θα κάνανε αυτοί που υποκινούν στο να ξεχαστούν όλα.
Βλέπετε είναι πιο εύκολο να σηκώνουμε για μήνες ολόκληρους τις σημαίες του κόμματος μας και να παρελαύνουμε ανά την Ελλάδα για ψήφους, και μας ενοχλεί η παρέλαση μιας ώρας σαν ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης σ’ αυτούς που δώσανε το αίμα τους για την ελευθερία μας. Μήπως είμαστε λιγάκι υποκριτές, μήπως τα κάνουμε όλα αυτά γιατί θέλουμε βρεγμένη σανίδα να συνετισθούμε, μήπως η καλή ζωή μας πήρε τα μυαλά, μήπως το βόλεμα στα βουλευτικά έδρανα μας αποχαύνωσαν, μήπως, λέω μήπως θα έπρεπε να είχαμε πόλεμο κάθε 30 χρόνια, να χάναμε όλοι από ένα αγαπημένο πρόσωπο, και για να το τιμούμε θα έπρεπε να κάνουμε παρέλαση και να υψώνουμε την σημαία στα μπαλκόνια μας χωρίς εξαναγκασμό. Τότε και τα κανάλια θα βάζανε έστω για μία φορά να ακουστή το ΄΄παιδιά της Ελλάδος παιδιά..΄΄ κάτι που κανένα δεν κάνει σήμερα αλλά ούτε και τις προηγούμενες χρονιές.
Ακόμη και το ΟΧΙ να μην το πει κανένας διότι είναι φασιστικό! Δεν ξέρω τι να πω, αυτά σκέπτομαι και μελαγχολώ, γιατί δεν αρχίζει ακόμη η παρέλαση; Γιατί; Να δω τα νιάτα να νοιώσω υπερηφάνεια, σιγουριά για το μέλον αυτού του τόπου, να νιώσω χαρά, να μου φύγει....η μελαγχολία !

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

Tagetes erecta - Κατιφές

Ο κατιφές είναι ένα θαυμάσιο φθινοπωρινό φυτό που στολίζει σχεδόν όλες τις αυλές και τα μπαλκόνια των σπιτιών στην Ελλάδα.
Υπάρχουν δυο βασικά είδη κατιφέ ο Αφρικανικός που γίνεται πιο ψηλός και με μεγαλύτερα άνθη και πιο πλούσιο φύλλωμα από τον Γαλλικό κατιφέ που είναι το δεύτερο είδος.
Είναι πολύ ανθεκτικός στο κρύο ακόμη και σε ελαφριές παγωνιές. Έχει μεγάλη ανθική διάρκεια, σχεδόν 50 ημέρες, ακόμη και με βροχερό καιρό.
Το ύψος του κυμαίνεται από 60 εκατοστά έως ένα μέτρο, και για να αναπτυχθεί καλά όταν είναι μικρό φυτό θέλει πολύ ήλιο.
Η πατρίδα του κατιφέ είναι η Βραζιλία, και οι υποτροπικές περιοχές του δυτικού ημισφαιρίου σχεδόν όλη η νότια Αμερικανική ήπειρος.
Οι Πορτογάλοι εξερευνητές που έφτασαν στην Βραζιλία αρχές του 16ου αιώνα, κατά την επιστροφή στην πατρίδα τους μετέφεραν τον σπόρο, πιστεύοντας πως είναι από την Ινδία, και γιατί γοητεύτηκαν από το χρώμα τους. Έγινε αμέσως αγαπητό μέχρι που έφτασε και στις αποικίες τους στην Αφρική όπου και θεωρήθηκε από τους εκεί κατοίκους σαν ΄΄ιερό΄΄.
Προσαρμόσθηκε πολύ εύκολα αναπτύχθηκε τόσο πολύ που έγινε γνωστό μετέπειτα σαν Αφρικανικός κατιφές, με τα γνωρίσματα που έγραψα πιο πάνω.
Διάφορα έντομα επισκέπτονται τα άνθη του κατιφέ μεταξύ αυτών και μέλισσες διότι παίρνουν γύρη και νέκταρ σε καλές ποσότητες.
Την δύσκολη εποχή του φθινοπώρου καλό είναι να έχουμε όλοι μας γλάστρες με κατιφέ στο μπαλκόνι μας διότι δίνει φως και ομορφιά η παρουσία του αλλά και για μεγάλη διάρκεια άνθησης του.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

Χάνεται ο νους μου ...στα όμορφα

Συχνά πυκνά για να ηρεμώ βγαίνω και κάνω κάποια βόλτα στην γειτονία μου, περιφέρομαι έτσι απλά, και χάνεται ο νους μου στα όμορφα ντεκόρ που υπάρχουν μπροστά στις εισόδους των πολυκατοικιών, έστω με τα λίγα ή πολλά λογιών – λογιών λουλούδια, άνθη, μικρούς και μεγάλους θάμνους, ανθεκτικά τροπικά, και παραδείσια φυτά.
Φωτογραφίζω κάθε προσπάθεια και ωραία σύνθεση, μετά πλησιάζω πιο κοντά και ελέγχω για μέλισσες, πεταλούδες, και διάφορα άλλα έντομα που τυχόν ευρίσκονται πάνω τους.
Αγαπώ και σέβομαι τις φιλότιμες προσπάθειες των σύγχρονων απλών ανθρώπων, αντρών ή γυναικών, που βρίσκουν χρόνο και για αυτήν την ασχολία, αλλά και θαυμάζω κάθε ωραία γλάστρα, γωνιά κήπου και παρτέρι στα μπαλκόνια, και τις βεράντες των σπιτιών τους.
Όσα περισσότερα μαθαίνω για τα διάφορα φυτά τόσο μεγαλώνει η συμπάθεια μου και το ενδιαφέρον μου για αυτά, και η εκτίμηση μου για τους ανθρώπους αυτούς που τα νοιάζονται, τα αγαπούν και τα φροντίζουν.
Ελπίζοντας ότι όποιος διαβάσει τα παρακάτω ή παραπάνω που θα γράφονται και θα περιγράφονται θα τα απολαύσει, θα εμπνευστεί και θα παρακινηθεί να σώσει ποτίζοντας ένα διψασμένο λουλούδι, να φυτέψει, και να καλλιεργήσει από ένα φυτό μέχρι μια πράσινη γωνιά στην αυλή του ή στο μπαλκόνι του.

Yucca aloifolia - Γιούκα οκτωβριανή

Η yucca είναι ένα φυτό που ανήκει στα κακτοειδή, όπως η αγαύη, η αλόη, και η εφορβία.
Έχει αργή ανάπτυξη, είναι ανθεκτική στην ζέστη, της αρέσει ο ήλιος, είναι αειθαλές φυτό, και τα φύλλα της φτάνουν μέχρι και 60 εκατοστά μήκος με ένα αγκάθι πολύ αιχμηρό στην άκρη.
Όταν είναι εποχή άνθησης πάνω από το φύλλωμα προβάλουν βλαστάρια με μήκος που φτάνουν τα 70 εκατοστά, γεμίζουν μπουμπούκια και σιγά, σιγά ανθίζουν με λευκά προς το κρεμ άνθη, το μήκος τους γύρω στα πέντε εκατοστά, με πολύ ωραίο και δυνατό άρωμα που προσελκύουν τις μέλισσες από τις πρωινές ώρες και πριν η πρωινή δροσιά φύγει από τα άνθη.
Το νέκταρ είναι πλούσιο σε ζάχαρα και αρκετό σε ποσότητα, οι μέλισσες πριν ανοίξουν τα άνθη σπρώχνουν από το πάνω εξωτερικό μέρος την προβοσκίδα τους ανάμεσα από τα ανοίγματα που δημιουργούν τα λευκόχρωμα πέταλα όπως αυτό φαίνεται στην φωτογραφία.
Η διάρκεια άνθισης είναι περίπου δέκα ημέρες, και εποχή άνθισης διαφέρει από είδος σε είδος, Οκτωβριανή λένε την yucca aloifolia διότι ανθίζει μέσα στον Οκτώβρη. Η εποχή άνθισης των yucca αρχίζει από νωρίς το καλοκαίρι μέχρι αργά το φθινόπωρο.
Μπορούμε με yucca να κάνουμε φράκτες ή να διακοσμήσουμε κάποιες έρημες τοποθεσίες, επίσης καλή εμφάνιση έχουν και σε γλάστρες, αλλά θα πρέπει να τις τοποθετούμε σε απόμακρα σημεία ώστε να αποφεύγει κάποιος που περνά από κοντά της συχνά, να τσιμπιέται.
Στο έδαφος την φυτεύουμε σε στραγγερό μέρος και σε βάθος μισού μέτρου, ποτίζουμε πολύ καλά την ημέρα φύτευσης και ξανά μετά περίπου σε δέκα ημέρες. Κατά τα ποτίσματα αποφεύγουμε να ρίχνουμε νερό στα φύλλα διότι αναπτύσσονται μύκητες.
Η yucca aloifolia μπορεί να φτάσει τα πέντε μέτρα ύψος.