Αυτό το είδος αγκαθιού το βρίσκουμε σε ολόκληρη την Ελλάδα, προτιμά εδάφη με ελαφρά υγρασία, την οποία το πλούσιο ριζικό του σύστημα εκμεταλλεύεται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η κατασκευή του φυλλώματος είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την μεγάλη εξάτμιση υγρασίας.
Κατά μήκος του κορμού του αναπτύσσονται σταυρωτά τέσσερις καταπράσινες φυλλοειδείς μεμβράνες, που ΄΄στολίζονται΄΄ με αγκάθια που το μήκος τους ξεπερνά τα δυο εκατοστά, αυτά το προφυλάσσουν από τα διάφορα φυτοφάγα ζώα.
Όχι όμως και από διάφορα έντομα όπως είναι οι ακρίδες και κάποια άλλα είδη φυτοφάγων σκαθαριών όπως το Rhinocyllus conicus που πάνω και σ’ αυτό το αγκάθι μεγαλώνει, τρέφεται, ζευγαρώνει, και γεννά.
Χαρακτηριστικά είναι τα φύλλα του Carduus crispus που μοιάζουν σαν λόγχες και όχι μόνον, μετρήθηκαν σε φύλλο μήκους 6 εκατοστών πάνω από 15 αγκάθια μικρά και μεγάλα σε κάθε του πλευρά.
Τα άνθη προφυλάσσονται από πολλά φυλλαράκια που απολήγουν σε αγκάθια, ευρίσκονται σε ταξιανθίες, τα επισκέπτονται πολλά έντομα, πεταλούδες, βομβίνοι, αγριομέλισσες και ήμερες μέλισσες.
Από μελισσοκομικό ενδιαφέρον είναι πραγματικά σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό διότι δίνει μεγάλες ποσότητες σε γύρη χρώματος υπόλευκου όπως αυτή φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία. Η γύρη ευρίσκεται στην κορυφή των ανθήρων οι οποίοι έχουν κυλινδρική μορφή και ευρίσκονται σαν φούντα στην κορυφή του άνθους που με την σειρά του ευρίσκεται στην άκρη των κλαδιών που φύονται κατά μήκος του κορμού. Βέβαια και από τα μητρικά κλαδιά ξεφυτρώνουν άλλα μικρότερα στελέχη που και αυτά με την σειρά τους καθένα βγάζει και ένα μπουμπούκι που αναπτύσσεται σε μια πανέμορφη ταξιανθία χρώματος ροζ, που την συνθέτουν πολλά πεντάφυλλα μικρά ροζ άνθη που στην μέση τους έχουν τον ανθήρα, αυτό φαίνεται καθαρά στην δεύτερη φωτογραφία.
Η γύρη κολλά στο τρίχωμα των μελισσών που γυροφέρνει πάνω στο άνθος βουτώντας την προβοσκίδα της σε κάθε άνθος της κεφαλής και έτσι και εδώ έχουμε αμφίδρομο αποτέλεσμα, επικονίαση και συλλογή γύρης.
Το νέκταρ του φυτού Carduus crispus είναι πλούσιο σε ζάχαρα και αρκετό σε ποσότητα σε κάθε φυτό. Το μέλι που γίνεται από αυτό το αγκάθι έχει χρώμα ανοικτό κίτρινο και κρυσταλλώνει σχετικά εύκολα.
Μετά την επικονίαση που γίνεται από τα διάφορα έντομα, πέφτουν τα πέταλα των ταξιανθιών και στην θέση τους αναπτύσσονται μικροί χνουδωτοί θύσανοι(μικροί τα λέγαμε αλεξίπτωτα), που με το παραμικρό φύσημα του ανέμου εκτινάσσονται μακριά όπου πέφτοντας στην γη αρχίζει η γνωστή διαδικασία της ανάπτυξη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου